 | | Prostata: problem mężczyzn w każdym wieku | 2007-02-03 | Problem, który pragnę poruszyć, jest dla mnie bardzo istotny, gdyż mój Ojciec zmarł 13 lat temu na raka prostaty. Gdybym przynajmniej 20 lat temu wiedziała tyle co dzisiaj na temat tego "męskiego"problemu i gdybym wcześniej zrozumiała, że człowiek choruje na własne życzenie, gdyż nie stosuje profilaktyki: m ó j O j c i e c b y ż y ł.
Problem jest tym groźniejszy, iż dotyczy on w dzisiejszej dobie, nie tylko starszych panów, ale nawet młodzieńców ok. 20 roku życia.
Chciałabym dlatego podać Państwu "pigułkę" wiedzy na ten temat.
Prostata (stercz, gruczoł krokowy) jest gruczołem męskiego układu płciowego, mającym za zadanie produkcję płynu, będącego składnikiem nasienia i (prawdopodobnie) ułatwiać proces zapłodnienia. Można więc powiedzieć, że prostata jest gruczołem w pewnym sensie odpowiedzialnym za płodność mężczyzny, nie ma jednak bezpośredniego wpływu na jego potencję. Prostata jest położona pod pęcherzem moczowym, w miejscu gdzie rozpoczyna się cewka moczowa i otacza ją na długości 2-4 cm. Tylna ścianka gruczołu prostaty przylega bezpośrednio do odbytnicy. Wielkość prostaty u dorosłego mężczyzny wynosi ok. 12 - 20 cm3.
Choroby prostaty, to:
- zapalenie prostaty
- łagodny rozrost
- rak
Zapalenie prostaty dotyczy na ogół mężczyzn młodszych, w wieku do 40 lat.
Łagodny rozrost prostaty dotyczy mężczyzn po 40 roku życia.
Natomiast rak może wystąpić w każdym wieku.
Między 40 a 50 rokiem życia mężczyzna jest najbardziej narażony na występowanie objawów ze strony prostaty, gdyż każde z wyżej wymienionych schorzeń może się ujawnić, a często objawy zarówno zapalenia jak i łagodnego rozrostu nakładają się na siebie.
Objawy łagodnego rozrostu prostaty dzielimy na dwa rodzaje:
1.podrażnieniowe
2. niedrożnościowe.
Pierwsza grupa objawów to tzw. podrażnieniowe : częste wstawanie w nocy w celu oddania moczu, stałe uczucie potrzeby oddania moczu, tzw. parcia naglące, czyli potrzeba natychmiastowego oddania moczu przy jednoczesnym uczuciu niezdecydowania czy w danej chwili jest potrzeba oddania moczu czy nie.
Niedrożnościowe, są spowodowane utrudnieniem przepływu moczu przez cewkę moczową w wyniku ucisku obejmującej ją prostaty. Do tych objawów należy: osłabienie strumienia moczu, częste przerywanie oddawania moczu, konieczność parcia mięśniami brzucha, aby "wycisnąć z siebie" mocz, wydłużenie czasu oddawania moczu, wykapywanie, konieczność oddawania moczu kilka razy w ciągu krótkiego czasu, szczególnie w godzinach rannych.
Objawy niedrożnościowe są w dużej mierze spowodowane wielkością gruczołu, natomiast podrażnieniowe nie zależą od wielkości prostaty. Mogą być bardzo nasilone nawet przy małej prostacie, jak i nie występować u osób z bardzo dużą prostatą.
Prostata może urosnąć od 20 do 500 gram.
Łagodny rozrost prostaty przeszkadza w całkowitym opróżnianiu pęcherza i w ten sposób stale w pęcherzu pozostaje pewna ilość moczu. Mocz jest bardzo dobrą pożywką dla bakterii a te z kolei szybko prowadzą do powstania kamieni. Ponadto nadmierna ilość moczu w pęcherzu rozciąga jego ścianki, które stają cienkie i wiotkie. Rozciągnięty pęcherz zawierający dużą ilość moczu uciska na końcowe odcinki moczowodów, co powoduje utrudnienie spływu moczu z nerek. Duża prostata również prowadzi do ucisku na moczowody i ich zagięcia, co utrudnia spływ moczu z nerek. I w ten sposób dochodzi do niewydolności nerek.
Najczęstszymi ,bezpośrednimi, przyczynami zatrzymania moczu są:
- nadużycie alkoholu,
- przetrzymanie moczu
- niewłaściwy tryb życia
- infekcje
- niektóre leki
Badania prostaty
Każdy mężczyzna po 40. roku życia powinien poddać się badaniu prostaty per rectum, czyli przez kiszkę stolcową. Lekarz wyczuwając gruczoł krokowy przez odbyt ocenia wielkość, konsystencję, symetrię i kształt powierzchni prostaty. Zdrowa prostata ma wielkość kasztana, jest gładka i elastyczna. Podczas badania urolog stwierdza więc, czy nie uległa ona powiększeniu, stwardnieniu, czy nie jest asymetryczna, czy nie ma na niej guzów.
U pacjentów mających objawy ze strony dolnych dróg moczowych sugerujące łagodny rozrost stercza przeprowadza się bardziej szczegółową diagnostykę. Do badań zalecanych należą badania ogólne krwi określające czynność nerek / poziom kreatyniny / i stężenie antygenu sterczowego (PSA), a także zapis przepływu moczu przez cewkę moczową (uroflowmetria), ocena zalegania moczu w pęcherzu moczowym po oddaniu moczu oraz zapis częstości i objętości oddawania moczu. Zawsze należy także określić poziom potasu, sodu, chloru i magnezu w surowicy krwi.
Do badań zalecanych w trakcie diagnozowania rozrostu prostaty należy również uroflawmetria. Za pomocą specjalnego aparatu rejestruje się przepływ moczu podczas jego oddawania w ciągu danego czasu. Jest to badanie proste i nieinwazyjne. Badanie to jest niezwykle użyteczne dla urologa, gdyż dostarcza mu informacji o stopniu utrudnienia w odpływie moczu z pęcherza na poziomie cewki moczowej, a także o zaawansowaniu choroby.
Za pomocą ultrasonografii można ocenić zaleganie moczu w pęcherzu po oddaniu moczu. Jest to bezbolesna, nieinwazyjna, nieskomplikowana i bardzo precyzyjna metoda. Dzięki USG możliwa jest ocena stanu pęcherza moczowego, wykrycie, czy nie ma tam zmian nowotworowych, ubytków i kamicy pęcherza oraz orientacyjne określenie wielkości gruczołu krokowego.
Niektórym pacjentom zleca się zapisywanie informacji o częstości oddawania moczu i objętości wydalonego moczu. Dane te pozwalają się zorientować, czy pacjent nie cierpi na wielomocz nocny lub czy nie spożywa za dużych ilości płynów. Badanie to jest ważne przede wszystkim u pacjentów, którzy skarżą się na częste oddawanie moczu w nocy.
Choroby gruczołu krokowego, szczególnie rak, dotyczą wszystkich mężczyzn. Na pewno mają na to wpływ czynniki metaboliczne, dietetyczne oraz związane z wiekiem zaburzenia wydzielania męskich hormonów płciowych.
Niewątpliwie genetyczny czynnik dziedziczny odgrywa dużą rolę w rozwoju raka stercza. Określenie dziedziczny i rodzinny nie są synonimami. Jako rodzinne określa się obecność raka, gdy pojawia się on, np. u dwóch braci. Jest wówczas znacznie agresywniejszy biologicznie. Ryzyko wystąpienia nowotworu w postaci rodzinnej jest dwukrotnie większe niż w populacji ogólnej. Obecnie znany jest gen dziedzicznego występowania raka stercza. Zapadają na tę chorobę głównie krewni pierwszego stopnia, czyli syn dziedziczy po ojcu. Częstość występowania gruczolaka prostaty może być związana z rasą. U mężczyzn rasy czarnej łagodny rozrost występuje częściej niż u mężczyzn rasy białej i o wiele częściej niż u mężczyzn rasy żółtej. Wiąże się to z pewnymi, nie poznanymi jeszcze do końca, czynnikami genetycznymi oraz z dietą. Sposób odżywiania, jest bowiem kolejnym istotnym czynnikiem wpływającym na rozwój choroby. Niektóre produkty, zwłaszcza pochodzenia zwierzęcego, przyspieszają rozwój choroby, inne, głównie roślinne, spowalniają nadmierny rozrost tkanki stercza.
Badania na reprezentatywnych grupach chorych wykazują też niezbicie, że osoby palące nałogowo tytoń oraz nadużywające alkoholu zapadają znacznie częściej na raka stercza niż abstynenci.
Zanieczyszczenie środowiska: powietrza i gleby, kontakt z chemicznymi związkami aromatycznymi, metalami ciężkimi i z izotopami, na jaki narażeni są pracownicy przemysłu chemicznego, gumowego i farbiarskiego oraz drukarń, zwiększa zagrożenie zachorowania na raka stercza. Wykazano też, że w rejonach, w których woda zawiera znaczne ilości kadmu, wzrasta zachorowalność na raka gruczołu krokowego. Najprawdopodobniej kadm wypiera cynk, którego stężenie w niezmienionym chorobowo gruczole krokowym jest wyjątkowo duże, i w ten sposób zaburza przemiany hormonalne, i powoduje wzrost poziomu testosteronu.
Leczenie
90% stosowanych leków to leki ziołowe.
Jeśli lekarz stwierdzi taką konieczność, należy poddać się zabiegowi operacyjnemu.
ALE PANOWIE NAJWAŻNIEJSZA JEST PROFILAKTYKA !!!
I.ZDROWY TRYB ŻYCIA
II.3 RAZY W ROKU DOSTARCZANIE NASZEMU ORGANIZMOWI PREPARATÓW ZIOŁOWYCH, WITAMIN I MIKRO-MAKROELEMENTÓW : ZESTAWU ŚCIŚLE DOBRANEGO DLA PACJENTA (nie z reklam!!!)
W artykule wykorzystano:
1. artykuły portalu medycznego - autor:Dr hab. med. Jacek Ogrodnik, Specjalista urolog, Centrum Medyczne ENEL-MED
2. wikipedia
3.encyklopedia zdrowia | Ten artykuł znajduje się w dziale: Poradnictwo rodzinne » Edukacja seksualna
Irydologia » Profilaktyka zdrowotna
|
|
