 | | Afazja | 2005-07-10 | Afazja (aphasia) - zaburzenie mowy polegający na częściowej lub całkowitej utracie umiejętności budowania i przyswajania tekstów słownych w wyniku ogniskowego uszkodzenia ośrodków mowy dominującej półkuli mózgu. Rozróżnia się wiele rodzaji afazji (w zależności od miejsca uszkodzenia). I tak np.: afazja akustyczno-gnostyczna (skroniowa) zwana często afazją Wernickiego, polega na tym, iż chory nie potrafi różnicować zbliżonych fonemów. Pacjent nie jest w stanie zrozumieć mowy tworzonej przez innych lub samego siebie. Choć proces tworzenia mowy jest płynny, tzn. osoba nie ma problemów z artykulacją, to jego mowa ma charakter żargonowy. Pacjent mówi niegramatycznie, w sposób niezrozumiały. Ze względu na trudność w rozumieniu mowy nie jest w stanie kontrolować tego, co mówi. Osoby te bezładnie mieszają słowa lub zastępują właściwe słowa zwrotami innymi (parafazje werbalne). Pacjenci są nieświadomi swoich problemów językowych. Chory nie rozróżnia głosek i nie rozumie mowy, nie potrafi powtarzać, pisać i czytać. W lżejszej formie afazji rozumie proste słowa. W formie ciężkiej nie rozumie żadnych. Mowa jest zachowana, ale wyrazy bywają używane w odmiennym znaczeniu.*
Najczęściej u chorych występuje tzw. afazja mieszana z różnego typu zaburzeniami.
Chory powinien mieć kontakt z terapeutą od pierwszego momentu, kiedy to wystapiła afazja, nawet jeżeli jest nieprzytomny. Pierwszy okres (do roku czasu od wystapienia afazji) jest najistotniejszy dla terapii i przynosi największą procentowo poprawę stanu zdrowia. Kolejne lata terapii to już znacznie wolniejsze usprawnianie pacjenta, ale przede wszystkim zapopieganie regresowi.
* za: Ewa Małgorzata Skorek "Z logopedią na ty"
| Ten artykuł znajduje się w dziale: » Logopedia
Logopedia » Afazja
|
|
